www.dddprzemocwrodzinie.fora.pl
przemoc w rodzinie
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum www.dddprzemocwrodzinie.fora.pl Strona Główna
->
Ten Koszmar Ciągnie Się Za Mną
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Pokoik
----------------
Nasz Pokoik
Pomoc
----------------
Niebieska linia
Terapie
Niebieska Karta
Domy Samotnej Matki
Alkoholizm
----------------
Regiony AA w Polsce
Alkoholizm
Dziecko
----------------
Krzywdzenie Dzieci
Zły Dotyk
DDA
DDD
Przemoc w Rodzinie
----------------
Chora Miłość
Przemoc fizyczna, psychiczna i seksualna
Jak żyć po gwałcie
OGRÓD PAMIĘCI
Szukaj Pomocy
----------------
Telefony Zaufania
Organizacje Udzielające Pomocy
O Nas Samych
----------------
Ten Koszmar Ciągnie Się Za Mną
Wiersze, Aforyzmy, Złote myśli
Godne Polecenia
Czat
----------------
Poklikajmy
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Pulsarka
Wysłany: Pią 23:14, 14 Mar 2008
Temat postu:
Sarenka... jestem z toba... ja tez nie potrzebuję litości.... chyba jesteśmy trochę do siebie podobne... Sciskam cię mocno :*
sarenka
Wysłany: Pią 20:14, 14 Mar 2008
Temat postu: Pyłek nic nie wart
Tak czuje się bardzo często. Nachodzą mnie straszne myśli, jestem czesto przygnebiona. Czesto zadaje sobie pytania: dlaczego ja, dlaczego teraz, dlaczego tyle musze znies... ? Nie czuje sie wybrana, by tak cierpiec. Ludzie lituja sie nade mną, wiec dlaczego gdy teraz potrzebuje przyjaciół, oni nie mają czasu dla mnie...?
Uwazam ze czlowiek moze znies duzo, bardzo duzo. Mogą niektóre cierpienia go powalic z nóg i mimo to wstaje i idzie nadal, może nie już tak pewnie i sprawnie ale zawsze wydzwignie sie z ciężkich tarapatów. Jestem tego żywym przykładem . Zostałam wychowana w patologicznej rodzinie, miałam ojca alkoholika, byłam brutalnie bita i poniżana, co sprawiło, że jestem chora do konca życia, byłam w domu dziecka 2 lata, w różnych sanatoriach, mam matke toksyczna a teraz jeszcze na domiar zlego mam chloniaka... Wiem, że nie jestem sama...że inne osoby też cierpią w swoich smutkach czy depresjach, ale przez to nie jest mi jakoś lepiej, przeciwnie, jest mi smutno, bo inni mają to samo albo jeszcze gorzej To prawda Wole byc pyłkiem nic niewartym dla kazdego
bo tak było zawsze i nic sie nie zmieni
sarenka
Wysłany: Pią 19:50, 14 Mar 2008
Temat postu: Miałam pieska o imieniu Łatek....
Miałam go jako dziecko
Był cały biały i miał jedną łate na uchu
Komicznie wyglądał ale był kochany i przywiązany do mnie
Cieszyłam się kiedy za mną wszędzie chodził. Był moim cieniem
Tylko jego miałam jako prawdziwego przyjaciela, przy którym mogłam się wygadać, popłakać, pośmiać itd Kiedyś dostałam kare od ojca .... Musiałam patrzeć jak ojciec wali Łatka o betonowy okrąg studni.
Pies juz nie piszczał A on nie przestawał go walić, sprawiało mu to satysfakcje.
Nigdy nie zapomne tego obrazu z mojego dziecinstwa ..... Miałam psa o imieniu Łatek ......
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin